• 68
  • 64 مرتبه
  • 18 خرداد 1403

6 راهکار موثر برای تربیت فرزندی مستقل

6 راهکار موثر برای تربیت فرزندی مستقل

6  کار کوچکی که می توانید هر روز انجام دهید تا فرزندتان مستقل تر شود.

 

آموزش استقلال به فرزندانمان کاری کلیدی است. اما آسان نیست. در اینجا چند راهکار ساده وجود دارد که می توانید هر روز انجام دهید تا بتوانید یک کودک مستقل تربیت کنید.

به عنوان والدین، یکی از اهداف اصلی ما این است که به فرزندان خود بیاموزیم مستقل باشند. اما همیشه برای آنها آسان نیست که به خودکفایی و مسئولیت پذیری بیشتری دست یابند و یا حتی برای والدین هم بسیار دشوار است که آنها را رها کنند. برخی از اینها به این دلیل است که غریزه ما به عنوان والدین اغلب این است که کارها را برای آنها آسان تر کنیم، آنها را از اشتباهاتشان نجات دهیم و تجربیات آنها را در مورد مبارزه یا شکست کمتر کنیم .

با این حال، بچه‌ها باید به چالش کشیده شوند تا مهارت‌ها، سرسختی، صلابت و اعتماد به نفس مورد نیاز برای زندگی در جامعه را به دست آورند. به زمان، تلاش و اعتماد نیاز دارید تا فرزندتان را برای مستقل شدن بیشتر راهنمایی کنید، اما نتیجه اش، ارزشش را دارند.

در اینجا چند کار ساده وجود دارد که می توانید هر روز انجام دهید تا به کودکتان کمک کنید مستقل تر شود.

 

بگذار اشتباه کنند

ممکن است در ابتدا غیر منطقی به نظر برسد، اما اجازه دادن به بچه‌ها به اشتباه به آنها یاد می‌دهد که چگونه در زندگی موفق شوند. ذهن انسان بر پایه روش آزمون-خطا رشد پیدا میکند. هنگامی که آنها اشتباه می کنند، به آنها بگویید مشکلی نیست و به آنها کمک کنید دفعه بعد چگونه بهتر عمل کنند. همچنین در صورت لزوم، استراتژی هایی برای اصلاح مشکل ارائه دهید. از اشتباهات باید به عنوان فرصت های یادگیری استقبال کرد.

این تغییر طرز فکر را می‌توان برای هر چیزی از اشتباهات کوچک استفاده کرد، مانند انتخاب نکردن چتر در زمان پیش‌بینی باران، تا موارد بزرگ‌تر، مانند رد شدن در امتحانات مدرسه. زیرا فرزند شما تصمیم گرفته است تا شب امتحان درس نخواند. اجازه دادن به آنها برای احساس هر گونه ناراحتی یا ناامیدی که با انتخاب آنها همراه است می تواند دشوار باشد. اما انجام این کار به آنها کمک می کند تا رشد کنند و در واقع می تواند عزت نفس و توانایی آنها را برای مقابله با مشکلات بهبود بخشد .

دیدن تقلای فرزندتان سخت است. اما اگر روی آموزش آنها تمرکز کنید و به آنها بیاموزید که شکست فقط بازخورد و راهی برای موفقیت است، به رشد ذهن آنها کمک می کند و با این روش، آنها می توانند با اطمینان بر هر مشکلی غلبه کنند و در آینده انتخاب های آگاهانه تری داشته باشند.

آنها را در کارهای خانگی مشارکت دهید

فرزندتان را تشویق کنید تا کارهای کوچکی مانند جمع کردن اسباب بازی ها بعد از بازی، کمک به کنار گذاشتن مواد غذایی و مرتب کردن اتاقش را انجام دهد. مطمئن شوید که به آنها کارهایی می دهید که مناسب سنشان است. بچه ها وقتی احساس می کنند که به طور واقعی به خانواده کمک می کنند بسیار مایل به کمک هستند.

کارهایی که از عهده فرزندتان خارج است به او نسپارید. به عنوان مثال، اگر لباس های شسته شده روی هم انباشته شده است، از آنها بپرسید که فکر می کنند چه اتفاقی باید بیفتد. آنها را تشویق کنید که انبوهی از لباس های شسته شده را به ماشین لباسشویی بیاورند. ببینید آیا آنها می توانند به شما کمک کنند لباس ها را در ماشین لباسشویی قرار دهید. شاید آنها می خواهند به فشار دادن دکمه کمک کنند. این عالی است! همه این کارهای کوچک برای شروع لباسشویی مورد نیاز است و با درگیر کردن آنها احساس قدرت می کنند و در نهایت به نقطه ای می رسند که می توانند به تنهایی لباس هایشان را بشویند.

 

 

پیشنهاد انتخاب و آزادی اما در محدوده

ارائه سطح معقولی از آزادی و اجازه دادن به کودکان برای انتخاب، راه بسیار خوبی برای توانمندسازی آنها، ایجاد اعتماد در مهارت های تصمیم گیری آنها و کمک به ایجاد احساس مسئولیت است. این می تواند به این معنا باشد که از فرزندتان بخواهید تصمیم بگیرد که پیراهن قرمز یا آبی بپوشد یا به او اجازه دهید با دوستش از مدرسه به خانه برود. هنگامی که کودکان می توانند انتخاب های خود را انجام دهند، فرصت های مهم تری برای آنها وجود دارد تا یه صورت مستقل فکر کنند و پیامدهای طبیعی تصمیماتشان را تجربه کنند.

فراهم کردن فرصت‌های فراوان برای بچه‌ها برای تصمیم‌گیری (و درس گرفتن از اشتباهاتشان) راهی است که والدین می‌توانند به کودکان نشان دهند که اولویتها، ایده‌ها، خواسته‌ها و نیازهای آن‌ها مورد احترام و ارزش قرار می‌گیرد. هر چه بچه‌ها تمرین بیشتری داشته باشند و برای خودشان انتخاب کنند، موفق تر خواهید شد.

به خاطر داشته باشید که اگر بچه ها گزینه های زیادی داشته باشند، ممکن است نتوانند تصمیم بگیرند. بنابراین، به جای اینکه بگویید امروز می خواهید چه کار کنید؟ از آنها بپرسید که آیا ترجیح می دهند به زمین بازی بروند یا برای پیاده روی. سعی کنید دو یا سه گزینه را ارائه دهید که با آنها راحت هستید - این به شما کمک می کند به هر گزینه ای که انتخاب می کنند "بله" بگویید. همچنین، هنگام دادن آزادی‌های جدید، حتماً هر گونه پارامتر کنترلی مورد نیاز را فراهم کنید

 

                 .

 

به آنها فضا بدهید

کودکان به فضایی برای یادگیری و رشد نیاز دارند. و اگر هرگز این شانس را نداشته باشند که واقعاً مستقل باشند ، به احتمال زیاد در بزرگسالی از عدم اعتماد به نفس رنج خواهند برد . .با دادن فرصت‌های منطقی بیشتر به فرزندتان برای کشف بدون نظارت، اعتماد به نفس او را تشویق کنید. مثلا اگر متوجه درگیری با یک خواهر یا برادر یا دوست شدید، به آنها فرصت دهید تا قبل از دخالت شما، خودشان مساله را حل کنند.

بگذارید کمی جلوتر از شما در پیاده رو راه بروند. ولی دورادور مراقب آنها باشید. اگر مصلا سوپر مارکت محله شما در فاصله ای امن قرار دارد، آنها را برای خریدهای کوچک بفرستید. به آنها فرصت دهید تا به داخل کافه بروند و سفارش دهند و یا به آنها مقداری پول بدهید تا هزینه پیتزای خود را بپردازند، در حالی که از یک نقطه دید امن، آنها را کنترل می کنید.

سعی کنید هر روز حداقل یک راه بیابید که فرزندتان بتواند کاری را "به تنهایی" انجام دهد بدون اینکه شما در کنار او باشید. مانند جمع کردن اسباب بازی ها، مرتب کردن لباسها، مسواک زدن، شستن جورابها یا کارهای مشابه.

 

  

از تذکر و اصلاح بیش از حد خودداری کنید

تا جایی که امکان دارد از اصلاح فرزند خود در زمانی که او می خواهد کاری را به طور مستقل انجام دهد خودداری کنید. به عنوان مثال، اگر از کودکتان بخواهید تختش را مرتب کند، اما او این کار را کامل انجام نمیدهد، در برابر غریزه خود برای اصلاح کارش مقاومت کنید (سخت است، می دانم!).

همیشه سعی کنید به خاطر داشته باشید که کمال، هدف نیست . هدف این است که به کودک خود اجازه دهید مسئولیت را بر عهده بگیرد. اگر هر بار که این کار را انجام می دهد، احساس کند که آن را مطابق با استانداردهای شما انجام نمی دهد، ادامه این کار برای او سخت و ملال آور خواهد شد.

فضای خود را با در نظر گرفتن استقلال طراحی کنید

نحوه چیدمان فضای منزلتان بر توانایی کودک شما برای تمرین مستقل بودن تأثیر می گذارد . آیا کودک شما به راحتی به لوازم مورد نیازش دسترسی دارد؟ آیا بطری آب وجود دارد که در صورت تشنگی از آن برای پر کردن لیوان خود استفاده کنند؟ آیا یک سبد سبک وزن دارید تا او بتواند به وسیله آن لباس های خود را به ماشین لباسشویی ببرد؟ آیا دستشویی و سرویس بهداشتی به گونه ای هست که او بتواند بدون کمک بزرگترها از آنها استفاده کند؟

به روش هایی فکر کنید که می توانید شانس فرزندتان را افزایش دهید تا بتواند کاری را به تنهایی انجام دهد. برای مثال، می‌توانید از یک قفسه پایین‌تر برای لباس‌ها استفاده کنید تا راحت‌تر در دسترس باشند. برای آویزان کردن کوله پشتی بعد از مدرسه، یک قلاب در سطح چشم اضافه کنید. یک چهارپایه در نزدیکی آشپزخانه بگذارید تا میان وعده خود را بدون کمک از یخچال یا انباری بیاورند.

 

نکته نهایی

تقویت استقلال فرزندتان می تواند هم یک هدیه و هم یک مبارزه باشد.

فقط به یاد داشته باشید که هرچه بیشتر برای او انجام دهید، او کمتر می توانند برای خودش انجام دهند (و یاد بگیرد).

کمی صبر کنید و از خود بپرسید: آیا آنها به تنهایی می تواند این کار را انجام دهند؟ آیا من بیش از حد به او کمک میکنم؟

اگر این کار را می کنید، این جمله ماریا مونته سوری را در ذهن داشته باشید: "هرگز به کودک در کاری که احساس می کند می تواند در آن موفق باشد کمک نکنید." کلید کمک به بچه‌ها برای مستقل‌تر شدن این است که فعالانه و با اعتماد به نفس به آنها اجازه دهیم مستقل باشند